ნახურ-დაღესტნური ენები
თემა
ნახურ-დაღესტნური ენები[1] — იბერიულ-კავკასიურ ენათა ოჯახის ჩრდილო-აღმოსავლური ჯგუფი. აერთიანებს ნახურ და დაღესტნურ ენებს. გავრცელებულია რუსეთის ფედერაციის ჩეჩნეთის, ინგუშეთის, დაღესტნის რესპუბლიკებში და აგრეთვე საქართველოსა და აზერბაიჯანის ზოგ რაიონში.
კლასიფიკაცია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
ნახური ენები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
დაღესტნური ენები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ხუნძურ-ანდიური ენები
- ხუნძური (385 043)
- ანდიური ენები
- ანდიური (9 000)
- ბოთლიხური (3 000)
- ღოდობერიული (2 500)
- კარატული (5 000)
- ახვახური (5 000)
- ბაგვალალური (4 000)
- ტინდიური (5 000)
- ჭამალალური (4 000)
- დიდოურ-ჰინუხური ენები
- ლაკური (82 010)
- დარგუული (227 302)
- ხინალუღური (1 000)
- ლეზგიური ენები
იხილეთ აგრეთვე[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ მ. ქურდიანი, „იბერიულ-კავკასიური ენათმეცნიერების საფუძვლები“, თსუ, 2007