დონაურები
დონაურები — ფეოდალური საგვარეულო კახეთში.
XVIII საუკუნის ისტორიკოსი ვახუშტი ბატონიშვილი დონაურებს ძველ მთავართა გვარებს შორის მოიხსენიებს. IX საუკუნეში ამ გვარიდან ცნობილია კახეთის ორი მთავარი (ქორეპისკოპოსი) — სამოელი და გაბრიელი, რომლებსაც „მატიანე ქართლისა“ იხსენიებს. XVIII საუკუნის ქართველი სწავლული კათოლიკოსი ანტონ I ამავე საგვარეულოს მიაკუთვნებს IX საუკუნის სასულიერო მოღვაწეს ილარიონ ქართველს.[1]
გენეალოგი კირილ თუმანოვი დონაურების შთამომავლებად მიიჩნევს ვაჩნაძეთა და ბებურიშვილთა გვარებს.[2] მიუხედავად ზოგიერთი ლეგენდარული ცნობისა, კახეთის მთავარ დონაურებს დადასტურებული გენეალოგიური კავშირი არ აქვთ XVIII-XIX საუკუნეებში რუსეთში მცხოვრებ ქართული წარმოშობის დონაუროვთა საგვარეულოსთან.[3]
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ენციკლოპედია „საქართველო“, ტ. 2, თბ., 2012. — გვ. 480.
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ იოსელიანი პ., „წყობილ-სიტყუაობა, ქმნილი ანტონისაგან პირუჱლისა კათოლიკოს-პატრიარხისა ყოვლისა საქართველოჲსა“, ტფ., 1853, გვ. 133.
- ↑ Toumanoff, Cyril, Studies in Christian Caucasian History, Georgetown University Press, 1963, p. 269.
- ↑ Кульбака Н. Э. «История дворянского рода Донауровых. М.: Старая Басманная, 2013.